Στη Γάζα σκοτώνουν παιδιά. Δεν είναι είδηση, δεν είναι τίτλος, δεν είναι κομμάτι της «δουλειάς». Εί

Στη Γάζα σκοτώνουν παιδιά. Δεν είναι είδηση, δεν είναι τίτλος, δεν είναι κομμάτι της «δουλειάς». Εί
.....................................ψωμι - παιδεία - ελευθερία
"Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη. Νίκος Μπελογιάννης
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο».

Αδαμάντιος Κοραής (1748 – 1833)

γιατρός και φιλόλογος, από τους πρωτεργάτες του νεοελληνικού διαφωτισμού.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016

Ναι! Πρώτη μέρα σχολείο σε μια ξένη χώρα!

Violetta Pateli
Εκπαιδευτικός



Πρώτη μέρα σχολείο!!!
Ξύπνα, ξύπνα!! 
(Ψάχνοντας το Νέμο, τη συνεκπαίδευση, τα σχολεία ανοιχτή αγκαλιά)
Άλλοι μια μέρα αόρατοι ξανά!

Μετά από πόλεμο, βομβαρδισμούς, ανασφάλεια, ξεριζωμό, ταξίδι στο άγνωστο, απώλειες αγαπημένων προσώπων, κρύο, ζέστη, περπάτημα, κλάματα, πείνα, ταλαιπωρίες, στερήσεις, χωρισμούς ,μετά από πολύμηνη αποχή από σχολική δομή. 
Ναι! Πρώτη μέρα σχολείο σε μια ξένη χώρα!
Ναι! πρώτη μέρα σε σχολείο κανονικό, μεγάλο, φωτεινό, στολισμένο, με ένα σωρό λιχουδιές, με πολλούς ενήλικες, με πολλές φωτογραφίες, κάμερες.
Ναι! πρώτη μέρα σχολείο με δασκάλους , αυτούς των άλλων παιδιών, χαμογελαστούς υπευθύνους, μπαλόνια, δώρα!
Ναι! πρώτη μέρα σχολείο με τις ευλογίες της ελληνικής κυβέρνησης, με ελάχιστες προσλήψεις μειωμένου ωραρίου, με συντονιστές που δεν ξέρουν τι να συντονίσουν!
Ναι! πρώτη μέρα σχολείο με κουστουμαρισμένους δημάρχους και στελέχη εκπαίδευσης στην πρώτη γραμμή! 
Ναι! Πρώτη μέρα αμηχανίας για όλους!
Ναι! πρώτη μέρα που το καλό γίνεται αλλά όχι ολόκληρο. Μισό. 
Ναι! Πρώτη μέρα σχολείο με μεταφορά από τις δομές στο σχολείο με χρηματοδότηση του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης.
Ναι ! Πρώτη μέρα σχολείο, πρώτη μέρα μακριά από τα αγαπημένα πρόσωπα.
Ναι ! Πρώτη μέρα χαράς απερίγραπτης!!
Ναι ! Πρώτη μέρα σχολείο φορώντας τα καλά , φρεσκοπλυμένα ρούχα, το πιο πλατύ χαμόγελο.
Ναι! Πρώτη μέρα σχολείο…. απογευματινό! Για το καλό τους, για το καλό μας.
“ Where are the Greeks;;;;” ρώτησαν

Άλλη μια μέρα χωρίς πρωινό ξύπνημα! 
Άλλη μια μέρα χωρίς τα άλλα παιδιά, τα δικά μας παιδιά, χωρίς παρέα διαφορετική! 
Άλλη μια μέρα γκετοποίησης , απομόνωσης!
Άλλη μια μέρα χωρίς ευκαιρία για ιχνηλασία σε καινούργιο τόπο, χωρίς ανταλλαγές , χωρίς μοίρασμα βιωμάτων ,παιχνιδιών! 
Άλλη μια μέρα με ντροπιαστικά, κακέκτυπα αντίγραφα βιβλίων. 
Άλλη μια μέρα προχειρότητας.
Άλλη μια μέρα προβολής και φιέστας. 
Άλλη μια μέρα χωρίς μάθημα ζωής για τα Ελληνόπουλα, χωρίς το μάθημα της επιβίωσης, της αντοχής, της ελπίδας και εντέλει το μάθημα της ίδιας της ζωής.
Άλλη μια μέρα μισάνοιχτης αγκαλιάς!

ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ...Άνεργος στο Ηράκλειο ταΐζει το μωρό του με γάλα από αλεύρι


ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ...Άνεργος στο Ηράκλειο ταΐζει το μωρό του με γάλα από αλεύρι // (...αλλά η υπουργός Φωτίου που συστήνει στον κόσμο να τρώει γεμιστά και πίτες με αλεύρι, και θεωρεί τα 200 ευρώ αρκετά για να βιοποριστεί ό άνθρωπος θα το πανηγυρίσει προφανώς ως ...εφεύρεση και πατέντα! Έχει δίκιο! Η σύγχρονη αθλιότητα του λαού μας έχει την πιστοποίηση ISOsyriza, πάνω στην προηγούμενη γαλαζοπράσινη μαγιά...
-Δ.Τζ.
~~~~~~~~~~~~~~



  -| Ρεπορτάζ του Χριστόφορου Παπαδάκη // Στη "Νέα Κρήτη"  (*) 

Ο εργολάβος οικοδομών χτυπά την πόρτα του πελάτη του, που επειδή είναι κι εκείνος άνθρωπος της οικοδομής, πλήττεται από ανεργία και δεν τον έχει εξοφλήσει. Με κακές διαθέσεις μπαίνει στο σπίτι τού οφειλέτη του, προχωρά στο χώρο της κουζίνας, όπου και αντικρίζει τη σύζυγο του "κακοπληρωτή" να έχει ανοίξει ένα σακούλι με αλεύρι και να προσπαθεί με αυτό να φτιάξει "γάλα" στο μπιμπερό για να βοηθήσει το μωρό της να μην πεθάνει από την πείνα, αφού πραγματικό γάλα δεν είχε να του δώσει.
Τότε αυτός σαστίζει, βάζει το χέρι του στην τσέπη, βρίσκει ένα χαρτονόμισμα των 50 ευρώ, το βάζει στην τσέπη του πατέρα και, χωρίς να πει τίποτα, ανοίγει την πόρτα και φεύγει!
Μια αληθινή ιστορία, που αποκαλύπτει η εφημερίδα "Νέα Κρήτη" σήμερα, στο πλαίσιο έρευνας στο χώρο της οικοδομής, όπου η πείνα που μαστίζει πολλούς άλλοτε ευκατάστατους βιοπαλαιστές παραπέμπει σε άλλες εποχές. Σε περιόδους κατοχής, τότε που οι μητέρες έδιναν στα παιδιά τους οτιδήποτε μπορούσε να τα κρατήσει στη ζωή, φτιάχνοντας τις δικές τους "συνταγές της πείνας", από αλεύρι και από κάθε υλικό που εμπεριέχει βιταμίνες, άσχετα αν σε "κανονικές" συνθήκες αυτό θα το πετούσαμε στα σκουπίδια ή θα το χρησιμοποιούσαμε εντελώς διαφορετικά για να μαγειρέψουμε και να στρώσουμε τραπέζι.
Κι όμως. Το συγκεκριμένο περιστατικό, που δεν είναι δυστυχώς το μόνο, διαδραματίζεται στην Ελλάδα του σήμερα, με κυβέρνηση το ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝ.ΕΛ., χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα ως προς τις ανάλογες δραματικές περιπτώσεις που άρχισε να βιώνει ο λαός μας από το 2010 και μετά.

 «Το είδα με τα μάτια μου»...

Η "Νέα Κρήτη" καταγράφει τη δραματική αυτή ιστορία, μέσα από τη μαρτυρία ενός παλιού εργολάβου οικοδομών και παλιού προέδρου των οικοδόμων του νομού Ηρακλείου. Ο Γιώργος Μακαρώνας, από το 2010 και μετά, άρχισε και αυτός να δυσκολεύεται πολύ να εισπράξει τα χρήματα που του χρωστούσαν άνθρωποι που τον καλούσαν να τους φτιάξει το σπίτι. Μάλιστα, σήμερα και ο ίδιος χρωστά το δικό του στεγαστικό δάνειο.
Όπως μας έλεγε τον είχαν γεμίσει με ακάλυπτες επιταγές. Και φέτος έζησε την εξής ιστορία, που δημοσιεύουμε ακριβώς με τον τρόπο που μας τη διηγήθηκε: «Έκανα ένα σπίτι σε ηλεκτρολόγο οικοδομών. Αυτός ανέλαβε τα ηλεκτρολογικά στο σπίτι του κι εγώ του έφτιαξα το υπόλοιπο. Ο άνθρωπος λοιπόν, λόγω της κρίσης, δεν έχει πια δουλειά εδώ και αρκετό καιρό. Έχουμε ένα υπόλοιπο 7.000 ευρώ και τον έπαιρνα τηλέφωνο. Παρά τις υποσχέσεις του, δε μου είχε δώσει τα χρήματα, ώσπου μια μέρα που τον ξαναπήρα στο τηλέφωνο, μου μίλησε απότομα. Του είπα να μου δώσει τα χρήματα γιατί δεν έχω κι εγώ δουλειά. Και μου λέει "άντε παράτησέ με πια"... Εγώ τρελάθηκα. Λέω "δεν μπορεί να μου χρωστάς και να μου μιλάς και έτσι".
Τότε λοιπόν αποφάσισα να πάω σπίτι του. Ξέρω ότι η γυναίκα του δεν ήξερε τίποτα. Και έκανα ντε και καλά πως περνούσα τυχαία. Μπαίνω λοιπόν στην κουζίνα και βλέπω με τα μάτια μου τη γυναίκα του να ρίχνει αλεύρι στο μπουκάλι με το μπιμπερό και είχε το μωρό δίπλα και ετοιμαζόταν να το ταΐσει. Εγώ έπαθα πλάκα. Έβαλα το χέρι μου στην τσέπη, βγάζω 50 ευρώ, του τα βάζω στην τσέπη και φεύγω. Το μόνο που τους είπα, για να μην καταλάβει κάτι η γυναίκα του, ήταν "περαστικός ήμουνα και πέρασα για λίγο"»...
Μετά από μερικές ημέρες ο Γιώργος Μακαρώνας συνάντησε ξανά τον ηλεκτρολόγο οικοδομών. «"Ο πεθερός μου βοηθάει όσο μπορεί. Αλλά τι να κάνει και αυτός με τη σύνταξη που παίρνει;", μου είπε όταν τον ξανάδα. Τι να ζητήσω τώρα από έναν άνθρωπο με τόσο σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης;», διερωτάται ο παλιός εργολάβος οικοδομών, που, όπως λέει στην εφημερίδα μας, αυτές οι καταστάσεις ήταν γνώριμες για τους ανθρώπους μόνο στην περίοδο της Κατοχής.

Τους κόβουν ρεύμα και νερό

Την προηγούμενη εβδομάδα, πολύτεκνος οικοδόμος, που μόλις είχε κάνει μια σοβαρή εγχείρηση, χτύπησε την πόρτα του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου ζητώντας βοήθεια, γιατί η ΔΕΗ του έκοψε το ρεύμα λόγω των απλήρωτων λογαριασμών.
«Ο άνθρωπος έκανε εγχείρηση καρδιάς. Ήρθε και μας είπε ότι η ΔΕΗ του έκοψε το ρεύμα», είπε στη "Νέα Κρήτη" ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Στέλιος Βοργιάς.
«Ο συγκεκριμένος οικοδόμος, όπως και πάρα πολλοί άλλοι, ήταν σε απελπιστική κατάσταση. Δε δικαιούταν να βγει στη σύνταξη. Δεν μπορούσε να κάνει μεροκάματο και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθε και η ΔΕΗ και του έκοψε το ρεύμα. Το χρέος του προς τη ΔΕΗ είχε ξεπεράσει τα 4.000 ευρώ. Οπότε καταλαβαίνουμε ότι ένας άνθρωπος που έχει να κάνει μεροκάματο 5-6 μήνες δεν είναι δυνατόν να μπορεί να αντεπεξέλθει σε αυτές τις υποχρεώσεις».
Στο σημείο αυτό, ο Στέλιος Βοργιάς μάς λέει ότι, μετά από παρέμβαση του Εργατικού Κέντρου, έγινε ένας διακανονισμός χρεών τέτοιος που να μπορεί να ανταποκριθεί ο συγκεκριμένος οικοδόμος και υπήρξε μια συνεννόηση επανασύνδεσης χωρίς έξοδα, χάρη στην ευαισθησία που έδειξε ο αρμόδιος διευθυντής της ΔΕΗ Αντώνης Αποστολάκης.
«Υπάρχουν περιπτώσεις που, μέσα στα πλαίσια που μπορεί να βοηθήσει, ο κ. Αποστολάκης βοηθάει. Από 'κει και πέρα, είναι θέμα πολιτικής της ΔΕΗ. Έχουν δυσκολέψει πραγματικά τα πράγματα. Εμείς ζητάμε σε αυτές τις περιπτώσεις να υπάρξει μια κρατική μέριμνα, μια κάποια περίοδος χάριτος, γιατί πάνω απ' όλα πρώτα θα πρέπει να ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι και οι οικογένειές τους», λέει ο συνδικαλιστής.
«Ζούμε στο Μεσαίωνα»

«Οι οικοδόμοι ζουν σε Μεσαίωνα», λέει από την πλευρά του ο παλιός οικοδόμος, συνδικαλιστής και τα τελευταία χρόνια συνταξιούχος, με σοβαρά προβλήματα υγείας, Γιώργος Λαμπράκης. Τον συναντήσαμε στο καφενείο του Εργατικού Κέντρου. Εκεί που δεν έπαψε ποτέ να συχνάζει σχεδόν καθημερινά, αφού η ζωή του είναι γεμάτη από συνδικαλιστικούς αγώνες για το δίκιο του εργάτη.
«Οι οικοδόμοι είχαν μάθει στα λεφτά γιατί είχαν δουλειά. Πολύ σκληρή δουλειά, βέβαια. Και δούλευαν και όλα τα μαγαζιά. Ειδικά στις ταβέρνες, όταν πηγαίναμε, μας έκαναν υποκλίσεις. Έκαναν "αμάν" να μπούμε μέσα. Γιατί ήξεραν ότι θα δαπανούσαμε χρήματα και θα τους αφήναμε και πουρμπουάρ καλό»!
Ο κ. Λαμπράκης τονίζει ότι δεν περίμενε ποτέ να ακούσει ότι οι οικοδόμοι δουλεύουν με μεροκάματα 15 και 20 ευρώ τη μέρα, όπως συμβαίνει σήμερα. «Να δουλεύουν στο χώρο της οικοδομής με ατομική σύμβαση. Γιατί τα πράγματα είναι διαφορετικά σε ό,τι αφορά τα μαγαζιά και τις υπηρεσίες. Αλλά στην οικοδομή με ατομική σύμβαση; Κι έχω κάνει το ερώτημα πώς ασφαλίζονται αυτοί οι άνθρωποι; Για 36 ευρώ το ανώτερο τεχνικό ένσημο την ημέρα; Ξεκινάει από τα 22 και φτάνει στα 36 ευρώ. Και ο ανειδίκευτος εργάτης πάει στα 18 ευρώ την ημέρα»!...
Στο σημείο αυτό, ο ίδιος υπενθυμίζει ότι, όταν ο ίδιος βγήκε στη σύνταξη, το ημερομίσθιο στην οικοδομή ήταν στα 88,8 ευρώ. «Το 2009 βγήκα στη σύνταξη. Και τότε μείωσαν δραματικά την αξία του ημερομισθίου, με πρόσχημα να χαμηλώσουν την αξία των ενσήμων για να τα βάζουν όλα στις οικοδομές και όχι ένα ποσοστό ανά εργασία που ίσχυε μέχρι τότε».
Ο παλαίμαχος συνδικαλιστής, συνταξιούχος οικοδόμος Γιώργος Λαμπράκης, λέει στη "Νέα Κρήτη" ότι η επέκταση του ΙΚΑ για να υπάρχουν καταστήματά του όχι μόνο στις πόλεις, αλλά και στην ενδοχώρα, έγινε το 1983. «Μέχρι τότε ασφάλιση υπήρχε μόνο στους οικοδόμους, που δούλευαν στις πόλεις. Από το 1983 και μετά άρχισαν να βάζουν ένσημα και στους οικοδόμους που δούλευαν και στα χωριά. Και το μεγάλο κακό έγινε στη δεκαετία του '90, όταν επέβαλαν μόνο το 50% των ενσήμων σε αγρότες και μη αγρότες, σε όλες τις αγροτικές περιοχές, για να βοηθήσουν τους ιδιοκτήτες ακινήτων, αλλά σε βάρος των οικοδόμων. Αυτός ο νόμος τότε λειτούργησε σε βάρος των οικοδόμων, χωρίς το κράτος να καλύψει τις απώλειες που υπήρχαν»...
Καταλήγοντας, ο κ. Λαμπράκης τονίζει ότι με τις πολιτικές αυτές δεν επλήγησαν μόνο οι οικοδόμοι, αλλά διαλύθηκε και το ταμείο τους, το ΙΚΑ, με τις σημερινές δραματικές συνέπειες για τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα.

Μόλις 1.000 οι ασφαλισμένοι οικοδόμοι

«Το σωματείο κάνει ό,τι μπορεί για να στηρίξει τα μέλη του. Αλλά μιλάμε για 10.000 μέλη. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα», τονίζει στη "Νέα Κρήτη" ο πρόεδρος του Σωματείου Οικοδόμων Ν. Ηρακλείου Γιάννης Γωνιανάκης.
«Υπάρχει πραγματικά στον κλάδο μας μια μεγάλη κρίση, τόσο σε πανελλαδικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Και δε βλέπουμε φως στο τούνελ. Και τα στοιχεία του ΙΚΑ είναι δραματικά. Και αποδεικνύουν και οι αριθμοί την κατάσταση που επικρατεί και στο νομό μας», λέει ο συνδικαλιστής και προσθέτει ότι «τον Αύγουστο του 2010 είχαμε στο νομό 4.000 οικοδόμους ασφαλισμένους. Και είχαμε και γύρω στις 2.000 οικοδομικές άδειες στο νομό. Και τον Αύγουστο του 2015 έχουμε 1.000 οικοδόμους ασφαλισμένους και 250 οικοδομικές άδειες σε όλο το νομό»...
Όπως εξηγεί ο κ. Γωνιανάκης, πλέον αυτοί οι 1.000 έκαναν ελάχιστα μεροκάματα το μήνα και με ένα μεροκάματο κατά μέσο όρο στα 40 ευρώ. «Δηλαδή, η κατάσταση είναι τραγική. Και αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα στους συναδέλφους μας είναι η εξαθλίωση, η εργασιακή ομηρία με την περιπλάνηση στους χώρους δουλειάς για να βρουν οπουδήποτε ένα μεροκάματο, και πάει λέγοντας».
Για τους "ενεργούς" οικοδόμους από το σύνολο των μελών, ο πρόεδρος του σωματείου τους λέει στην εφημερίδα μας ότι υπολογίζονται γύρω στους 6.000.
«Τα Χριστούγεννα πήραν δωρόσημο 4.000 οικοδόμοι. Αλλά πολλοί από αυτούς πήραν δωρόσημο γιατί έκαναν ένα μεροκάματο μέσα στους τέσσερις μήνες (δηλαδή 20 ευρώ δωρόσημο) ή και άλλοι μπορεί να έκαναν περισσότερα μεροκάματα και να πήραν μεγαλύτερο δωρόσημο, γύρω στα 500 ευρώ».
Και βέβαια όλος αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να συμπληρώσει τα μεροκάματα που χρειάζεται για να έχει δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
«Την προηγούμενη εβδομάδα κάναμε για δέκα περιπτώσεις οικοδόμων που τους είχε κοπεί το ρεύμα παρέμβαση ως σωματείο. Και με παρέμβασή μας στη ΔΕΗ στο Τσαλικάκι πετύχαμε να τους επανασυνδεθεί το ρεύμα, χωρίς να πληρωθεί προκαταβολή ύψους 30% που ορίζει ο νόμος. Και αντίστοιχα και στο νερό, πετύχαμε να γίνει η επανασύνδεσή του στους Δήμους Ηρακλείου και Μαλεβιζίου. Κι εδώ τίθεται ένα ερώτημα που έβαλε συνάδελφος: "Θα πληρώνω το ρεύμα και το νερό ή θα ταΐζω τα παιδιά μου;"», λέει ο Γιάννης Γωνιανάκης.

_____________
(*) Ρεπορτάζ : Χριστόφορος Παπαδάκης
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1357390&srv=149

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2016

Χωρίς πατρίδα δεν υπάρχει λαός

            Του Γιάννη Αθανασιάδη


Το πρόβλημα είναι ότι ο τόπος μας ειναι και πλούσιος και όμορφος και κοντά τους.
Αν ήταν μόνο πλούσιος οι αποικιοκρατες θα λήστευαν τον πλούτο μας και όπως έχουν μάθει θα μας χρησιμοποιουσαν σαν δούλους εργασίας, για να τους τον φέρουμε στα σεντούκια τους. 
Κι όταν τελείωνε, θα μας παρατούσαν σα στυμμένες λεμονόκουπες, αλλά ο τόπος θα έμενε πάλι σε εμάς.
Αν ήταν μόνο όμορφος θα περνούσαν τις καλοκαιρινές διακοπές τους στα ξενοδοχεία και τις παραλίες (ιδιοκτησίες τους) και θα γύριζαν στις χώρες τους.
Ο συνδυασμός και των δυο σε μια τόσο κοντινή απόσταση γι αυτούς, οδηγεί στην πρόθεση για ολοκληρωτική, διαρκή και πλήρη απαλλοτρίωση του.
Υπό αυτές τις συνθήκες ο ιθαγενής πρέπει να πάψει να υπάρχει, στην λογική ότι "αυτή ειναι η πατρίδα του και έχει δικαιώματα σε αυτήν".
Άντε να μείνουν κάνα δυο χωριά για φολκλόρ ατραξιόν.
Οι υπόλοιποι θα απομείνουν, ή εξοντωμένοι ηθικά και σωματικά η περιφερόμενοι σκλάβοι σε αναζήτηση ενός πιάτου συσσιτίου με μεταλλαγμένα.
Οι πιο ευνοημένοι θα βρισκονται σε κάποια χώρα της πολιτισμένης δύσης πλένοντας πιάτα, ενώ οι επιστήμονες θα ξεζουμίζονται σε κάποια πολυεθνική, βαυκαλιζόμενοι ότι είναι οι τάχα μου ικανοί και ξεχωριστοί. 
Κι εγώ θα είμαι άστεγος κάτω από μια γέφυρα, 
Ένας γραφικός καραγκιοζάκος που θα περιμένω την επόμενη συμμορία για να με λιντσάρει γελοιοποιώντας με, διότι επιμένω ότι χωρίς πατρίδα δεν υπάρχει λαός.

_________________

Το ελληνικό χωράφι της Γερμανίας


Οι Γερμανοί έρχονται για να αλώσουν την αποικία τους - Ηλιακή, αιολική ενέργεια, ελληνική γη και Ταμείο Αξιοποίησης στα χέρια τους.


Ξενοφώντας Ερμείδης

Με φόρα έρχονται οι Γερμανοί "επενδυτές" στην Ελλάδα για να μοιράσουν την πίτα με το πρόσχημα της ανάπτυξης. Η άφιξη του αντικαγκελάριου της Γερμανίας και υπουργού Οικονομίας, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ συνοδεία 40 εκπροσώπων γερμανικών επιχειρηματικών κολοσσών αποδεικνύει ότι η Ε.Ε δεν κόβει ταχύτητα στα αποικιοκρατικά σχέδια της αλλά αντίθετα δείχνει στα μέλη-κράτη ποιος κάνει κουμάντο στις κατεστραμμένες από το δήθεν χρέος που επέβαλλε χώρες.

Με τον Γκάμπριελ έρχονται εκπρόσωποι της κρατικής γερμανικής τράπεζας KfW η οποία παίρνοντας ενέχυρο δημόσια ελληνική περιουσία έβαλε 100 δις ευρώ στο Ελληνικό Αναπτυξιακό Ταμείο το οποίο θα χρηματοδοτεί πρώτα επιχειρήσεις γερμανικών συμφερόντων. Μαζί και ο όμιλος ProCredit ο οποίος έχει ήδη ανοίξει υποκαταστήματα στην Βόρειο Ελλάδα και εκπρόσωποι της Fraport που έχει ήδη στην κατοχή της 12 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας και έχοντας βάλει στόχο να κάνει κι άλλα δικά της.
Εκτός όμως από τα εν λόγω επενδυτές-κοράκια, η Γερμανία ανοίγεται στην αποικία Ελλάδα στα θέματα ενέργειας που είναι το σημαντικό κομμάτι της πίτας για την Ε.Ε. Οι εταιρείες που έχουν αντικείμενο τις ανανεώσιμες πηγές ενεργείας, Emerson, Nordex και Solarworld έρχονται κάτω από την προστασία της γερμανικής κυβέρνησης για να εκμεταλλευτούν τόσο την δημόσια γη όσο και την ηλιακή και αιολική ενέργεια με άγριες διαθέσεις. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σκουρλέτης, πρόκειται να υπογράψει με τον Γκάμπριελ κοινή δήλωση συνεργασίας παρατείνοντας για ένα χρόνο ακόμη την ήδη ισχύουσα συμφωνία συνεργασίας για παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η οποία χρηματοδοτείται με χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του γερμανικού κράτους. Στόχος των Γερμανών είναι το Αιγαίο. Η κυβέρνηση θέλει τα 32 από τα 52 νησιά που λειτουργούν με εργοστάσια παραγωγής ενέργειας με ντίζελ να γίνουν αυτάρκη αλλά με τις γερμανικές εταιρείες να ελέγχουν την ηλεκτροδότηση των νησιών.

Το φινάλε μιας χώρας που την έλεγαν Ελλάδα έχει από το 2010 ξεκινήσει αλλά από εδώ και στο εξής από την θεωρία μπαίνουμε στην πράξη. Ευρωπαϊκοί επιχειρηματικοί κολοσσοί δεν θα αφήσουν τίποτε όρθιο αφού ήδη το νησί Άγιος Γεώργιος στο Σούνιο είναι ιδιοκτησία της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή όπου ξεκίνησε επισήμως η κατασκευή του πρώτου υπεράκτιου πάρκου στην Ελλάδα και η εμπορική της έναρξη αρχίσει λίαν συντόμως. Η δανέζικη εταιρεία Vestas που είναι ο κατασκευαστής και έμπορων των ανεμογεννητριών τρίβει τα χέρια της αλλά το ίδιο και τα ταμεία της Ε.Ε αφού η ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ συμμετέχει στο έργο WISE Power, (χρηματοδοτούμενο από το πρόγραμμα Intelligent Energy Europe) που στοχεύει στην ενίσχυση της κοινωνικής αποδοχής των αιολικών πάρκων, "μέσω της διευκόλυνσης της συμμετοχής των τοπικών κοινωνιών, και της προώθησης καινοτόμων μοντέλων οικονομικής συνεργασίας".
Οι Γερμανοί λοιπόν ήρθαν για τα καλά και οι βραχονησίδες της Ελλάδας είναι υπέροχοι "άδειοι βράχοι" για να κάνουν τις δουλειές τους οι αποικιοκράτες με τις υπογραφές των δουλικών ελληνικών κυβερνήσεων ακόμα κι αν σύμφωνα με στοιχεία της Ορνιθολογικής Εταιρίας, από τις 722 ακατοίκητες νησίδες (από 20 έως 5.000 στρέμματα) στη χώρα μας, οι 479 (το 66%) ανήκουν στο δίκτυο Natura. Όσο και αν οι ακατοίκητες νησίδες είναι σημαντικές για τη βιοποικιλότητα, όσο κι αν τα πιο σημαντικά σπονδυλωτά της Ελλάδας βρίσκονται σε αυτές για έναν απλό λόγο: εξαιτίας της απουσίας των ανθρώπων και χερσαίων σαρκοφάγων, όταν έχεις δώσει γη και ύδωρ τα ουσιώδη για τους αποικιοκράτες είναι απλές λεπτομέρειες.

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016

Γιώργος Αρχοντόπουλος πρόεδρος εργαζομένων ΕΥΑΘ: Κοινός αντιμνημονιακός αγώνας για να μην πούμε το νερό – νεράκι

    ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ   

Γιώργος Αρχοντόπουλος πρόεδρος εργαζομένων ΕΥΑΘ: Κοινός αντιμνημονιακός αγώνας για να μην πούμε το νερό – νεράκι
ΘΕΜΑ
Δημοσίευση: ΔΡΟΜΟΣ - Φύλλο 327 - 1/10/2016

Στη φόρμα διαμαρτυρίας του κινήματος SOSTE το νερό ανταποκρίθηκαν 15.000 άτομα στέλνοντας περίπου 3.500.000 email στους βουλευτές
Συνέντευξη στον Τάσο Γκούβα

Την περασμένη Τετάρτη ψηφίστηκε στη Bουλή το νομοσχέδιο που περνάει την ΕΥΑΘ στο νέο Υπερταμείο για 99 χρόνια. Ανοίγει έτσι ο δρόμος της ιδιωτικοποίησης και αλλάζει ο σκοπός της ΕΥΑΘ, από την παροχή καθαρού και ποιοτικού νερού στο να αποπληρώνει Χρέος. Το μοντέλο «μερικής» ιδιωτικοποίησης με ΣΔΙΤ είχε εφαρμοστεί στο παρελθόν στο Παρίσι και το Βερολίνο, και αφού απέτυχε, το νερό επαναδημοτικοποιήθηκε. Είχε όμως προλάβει να αυξηθεί η τιμή του και να υποβαθμιστεί η ποιότητα του δικτύου.

Για τις εξελίξεις αυτές μιλήσαμε με τον Γιώργο Αρχοντόπουλο, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΥΑΘ και ιδρυτικό μέλος της πρωτοβουλίας SOSTE το νερό.

Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις σου μετά την ψήφιση στη Βουλή, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, του νομοσχεδίου που περνά την ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο; Τι αισθάνεσαι έχοντας υπάρξει υποψήφιος στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ;
Πρώτα απ’ όλα αισθάνομαι ευθύνη απέναντι στον κόσμο. Τόσο τον κόσμο που στήριξε το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, όσο, κυρίως, τον κόσμο που συμμετείχε στο κίνημα για το νερό. Θέλω να τονίσω το εξής: Πριν γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, πασχίζαμε να αποδείξουμε ότι αυτός δεν αποτελούσε την ταυτότητα του κινήματος, ότι δεν πρέπει και δεν θέλει να το καπελώσει. Υπήρχαν πολλοί που ήταν δύσπιστοι απέναντι στην εμπλοκή του ΣΥΡΙΖΑ στα κινήματα, ενώ για κάποιους ήταν η δικαιολογία ώστε να μην συμμετέχουν ενεργά. Τώρα αγωνιζόμαστε για να αποδείξουμε ότι εμείς παραμείναμε σταθεροί στις θέσεις του κινήματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που άλλαξε την πολιτική του.
Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο δύσκολο διάστημα έχουμε εισπράξει και ειρωνεία, έχουμε ακούσει και το «εμείς τα λέγαμε», όμως η αντίδραση της πρώτης πελάτισσας που αντίκρισε την κλειστή, λόγω κινητοποίησης, πόρτα της ΕΥΑΘ την περασμένη Τρίτη μας γέμισε κουράγιο: «Καλό αγώνα παιδιά. Όχι και το νερό, δε γίνεται». Απέναντι σ’ αυτόν τον κόσμο αισθάνεσαι την ευθύνη αλλά και την ανάγκη να συνεχίσεις τον αγώνα. Να βγούμε μπροστά όπως και τότε, να διατηρήσουμε στην πράξη την αξιοπιστία μας και τη δυναμική μας.

Πολλά κυβερνητικά στελέχη αρνήθηκαν ότι πρόκειται για ιδιωτικοποίηση, προσπαθώντας να υπεραμυνθούν των επιλογών τους. Πως σχολιάζεις την παρουσίαση της ιδιωτικοποίησης ως «αξιοποίηση της εταιρίας μέσω του Υπερταμείου»;
Μοναδική αξιοποίηση της ΕΥΑΘ είναι το να μετατραπεί σε πραγματικό πόλο παραγωγικής ανασυγκρότησης, τόσο για την πόλη της Θεσσαλονίκης όσο και για την ευρύτερη περιοχή. Η ΕΥΑΘ έχει έναν ετήσιο τζίρο περίπου 80 εκατομμυρίων, συνεργάζεται με δεκάδες μικρότερες επιχειρήσεις, ενώ έχει και τη δυνατότητα να επεκτείνει τη δραστηριότητα της και σε κοντινούς νομούς. Όταν προτείναμε στην προηγούμενη διοίκηση να επενδύσει η εταιρεία σε μια δική της μονάδα παραγωγής εδαφοβελτιωτικών, με βάση τη λυματολάσπη, η απάντηση ήταν «αυτά δεν γίνονται». Δεν μπορεί να μην υπάρχει μια συνεχής συνεργασία με το Πανεπιστήμιο σε προγράμματα που προκύπτουν από τις πραγματικές ανάγκες της εταιρίας. Αντί αυτών όμως προωθούνταν, όπως γίνεται παντού τα τελευταία χρόνια, το μοντέλο της εξάρτησης από εργολάβους.
Αυτή την στιγμή προωθείται ένα μοντέλο ΣΔΙΤ, με στρατηγικό επενδυτή που αποκτά τον έλεγχο της πώλησης και της διαχείρισης του νερού. Τέτοια παραδείγματα τα έχουμε δει παγκοσμίως και παντού έχουν αποτύχει, αφού πρώτα έφεραν αυξήσεις στα τιμολόγια και υποβάθμιση της ποιότητας του νερού και των δικτύων. Το να επιμένουν κάποιοι σ’ αυτήν την επιχειρηματολογία, όταν μάλιστα υποστήριζαν τα αντίθετα πριν γίνουν κυβέρνηση, αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει κανένας κεντρικός σχεδιασμός για τα κοινά αγαθά.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται παγκοσμίως μια τάση επανακρατικοποίησης του νερού. Ποιος ο ρόλος του παγκόσμιου κινήματος που φαίνεται να αναπτύσσεται σχετικά με το νερό;
pano-eyathΤα τελευταία 15 χρόνια, σε 37 χώρες και 237 πόλεις επανακρατικοποιήθηκε ή επαναδημοτικοποιήθηκε το νερό, κάτι που αποδεικνύει ότι η ιδιωτικοποίηση έχει αποτύχει. Ο ρόλος του κινήματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού παγκοσμίως είναι καθοριστικός και δεν είναι τυχαίο ότι παρουσιάζονται τέτοια κινήματα σχεδόν παντού! Βέβαια αυτό δε σημαίνει πως όλα είναι ρόδινα και δεν συναντάμε εμπόδια. Για παράδειγμα με τις 1.800.000 υπογραφές που μαζεύτηκαν από το πανευρωπαϊκό κίνημα, η πρόταση του Right2waterυπερψηφίστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο όμως η Κομισιόν δεν έχει κάνει τίποτα ακόμη σε αυτή την κατεύθυνση.
Ο ρόλος του κινήματος είναι να γεννάει ιδέες που δίνουν στον κόσμο τη δυνατότητα και τη θέληση να συμμετέχει. Δείτε για παράδειγμα τι έγινε με το δημοψήφισμα για το νερό στη Θεσσαλονίκη. Σαν γεγονός, γράφτηκε στην ιστορία της πόλης, και αν και ανεπίσημο η δυναμική του είναι τέτοια που χρειάζεται πολύ θράσος για να αμφισβητηθεί. Την περασμένη βδομάδα φτιάξαμε μια φόρμα διαμαρτυρίας και μόλις σε μία μέρα, σχεδόν 15.000 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας στέλνοντας περίπου 3.500.000 email στους βουλευτές διαμαρτυρόμενοι για την ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών.

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις σας για τα επόμενα βήματα, τόσο σε τοπικό όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο;
Το τελευταίο πολυνομοσχέδιο για το Υπερταμείο ήρθε και σφυρηλάτησε την δικτύωση που είχαμε με την ΕΥΔΑΠ. Στρεφόμαστε σε κοινούς αγώνες πλέον, όπως έγινε και με τη διαδικτυακή φόρμα διαμαρτυρίας που φτιάχτηκε από το Sosτε το νερό, αλλά χρησιμοποιήσαμε και για την ΕΥΔΑΠ κινητοποιώντας ακόμη περισσότερο κόσμο. Δε μπορούμε να είμαστε σκόρπιοι, δεν το επιτρέπουν οι καιροί. Χρειαζόμαστε τη δικτύωση ακόμη και αν πολλές φορές η φύση των προβλημάτων μας διαφέρει. Όλοι όσοι αγωνιστήκαμε ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, το Sosτε το νερό, το Σωματείο της ΕΥΑΘ, και όλοι οι φορείς και οι πολίτες που ήταν δίπλα μας, αγωνιστήκαμε ενάντια στο μνημονιακό καθεστώς που βλέπει το νερό ως ένα ακόμη προαπαιτούμενο. Όλοι εμείς πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα αυτόν από εκεί που τον αφήσαμε, στο νικηφόρο δημοψήφισμα του 2014. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν αυτοί που παίρνουν αποφάσεις ότι θα μας βρουν απέναντι τους, σε ένα οργανωμένο κίνημα έτοιμο να δράσει και να δώσει απαντήσεις.

Ενάμιση χρόνο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζει να υλοποιείται κανονικά το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, που αποτελεί βασική μνημονιακή υποχρέωση. Ποιες είναι οι σκέψεις σας, με βάση και την εμπειρία του κινήματος του νερού απέναντι στη μόνιμη δικαιολογία «δεν υπάρχει εναλλακτική»;
Η διεθνής και ιδιαίτερα η ευρωπαϊκή εμπειρία των νικηφόρων αγώνων του νερού είναι από μόνη της μια αδιαμφισβήτητη απάντηση πως εναλλακτικές υπάρχουν, και τις επιβάλουν οι πολίτες και οι αγώνες τους. Δεν μπορεί να μην υπάρχει εναλλακτική. Αν δεν υπήρχε τότε θα μιλούσαμε Γερμανικά τώρα. Δεν μπορεί να στερείς από τις επόμενες γενιές τη δυνατότητα να επιλέξουν μια καλύτερη, μια διαφορετική προοπτική για τη ζωή τους. Είναι μεγάλη η ευθύνη σου όταν λες δεν γίνεται αλλιώς.
Η δική μας δουλειά από δω και πέρα είναι να ανοίγουμε καινούργιους δρόμους, ειδικά τώρα που είδαμε που μας οδήγησαν οι πεπατημένες. Δεν εννοώ ότι θα είναι εύκολο, ούτε αγνοώ το ότι ο αντίπαλος θα κάνει τα πάντα για να σε συντρίψει. Δεν εννοώ πως είναι απίθανο ακόμα και να ηττηθείς. Τότε ακριβώς είναι όμως που θα πρέπει να φανείς δυνατός, και παρά την ήττα να ξαναπροσπαθήσεις, να σηκωθείς και να παλέψεις. Διορθώνεις τα λάθη σου και μαθαίνεις από αυτά. Η συνεχής προσπάθεια να δημιουργήσουμε εναλλακτικές είναι αναγκαία, αφενός για να γνωρίζουν οι επόμενες γενιές ότι προσπαθήσαμε, αφετέρου για να μάθουν από εμάς τι πήγε στραβά και να μην επαναλάβουν τα δικά μας λάθη.
 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γῆν καί ὕδωρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι Πέρσες ζητούσαν γῆν καί ὕδωρ απ’ τις πόλεις και τους λαούς που τους παραδίδονταν. Στο τέταρτο βιβλίο, ο Ηρόδοτος αναφέρει για πρώτη φορά τον όρογῆν καί ὕδωρ στην απάντηση του βασιλιά Ιδαθύρσου των Σκυθών προς τον βασιλιά Δαρείο.
Στο πέμπτο βιβλίο, ο Δαρείος στέλνει αγγελιαφόρους που ζητούν γῆν καί ὕδωρ από τον βασιλιά Αμύντα των Μακεδόνων. Και στο έκτο βιβλίο, στέλνει αγγελιαφόρους σε όλη την Ελλάδα που ζητούν γῆν καί ὕδωρ για τον βασιλιά.
Η απαίτηση για γῆν καί ὕδωρ συμβόλιζε ότι αυτοί που παραδίδονταν στους Πέρσες παραιτούνταν από κάθε δικαίωμα πάνω στη γη τους και στα αγαθά της. Δίνοντας γῆν καί ὕδωρ αναγνώριζαν την περσική εξουσία πάνω σε όλα. Ακόμα και οι ζωές τους άνηκαν στον Βασιλιά των Περσών. Μετά από αυτή την αναγνώριση, ακολουθούσαν διαπραγματεύσεις για τις υποχρεώσεις και τα προνόμια των υποτελών.
Όταν οι Πέρσες αγγελιαφόροι απαίτησαν από τον βασιλιά Λεωνίδα στη Σπάρτη γῆν καί ὕδωρ, οι Σπαρτιάτες τους πέταξαν σε ένα βαθύ πηγάδι, λέγοντάς τους πως θα τα βρουν εκεί.
Η φράση γῆν καί ὕδωρ , ακόμα και στα νέα ελληνικά, συμβολίζει την υποταγή άνευ όρων σε έναν κατακτητή
____________